Lees meer over Edgardo Donato
Op jonge leeftijd verhuisde het Italiaanse gezin naar Montevideo, waar zijn vader uiteindelijk dirigent werd van een kamerorkest.
Edgar begon op zijn tiende muziek te studeren. Hij begon zijn loopbaan in de opera, met stijve boord en serieuze blik, ondanks het feit dat hij een geboren humorist was en bleef, ook bij het vioolspelen.
Maar spoedig kon hij bij een groep komen van de Argentijnse bandoneonist El Negro Quevedo.
Zijn eerste compositie raakte hij aan de straatstenen niet kwijt, maar twee jaar later had hij succes na zijn interpretatie in een theater in Buenos Aires.
Spoedig daarna componeerde hij A Media Luz, een blijvende hit. “Ik componeerde A Media Luz tijdens een rit op een tram”, zei de componist later.
In 1927 vormde hij een orkest met violist Roberto Zerrillo, dat al snel succes kreeg, zij werden de 9 tango azen genoemd: “het meest opvallend tango orkest ooit gehoord”. In 1930 viel het orkest uit elkaar.
In het orkest dat Donato later oprichtte, werd de frasering verpakt in een bredere dynamiek; ook de bandoneons en de vioolsolo’s van Edgardo kregen meer de ruimte, waarbij ook zijn beroemde pizzicato’s opvielen.
Zijn orkest was een dansorkest met weinig aspiraties voor stijl, in overeenkomst met zijn vrolijke, vergeetachtige humeur.