Lees meer over José Garcia
José werd geboren in het zuidelijke deel Buenos Aires, hij leerde al vroeg instrumenten spelen zoals piano, viool en bandoneon. Aan het Conservatorio Nacional studeerde hij viool, waaraan hij zich wijdde met al zijn enthousiasme en heftigheid.
In Lanús richtte hij een conservatorium op. Hij probeerde de kennis die hij had verworven door te geven aan de kinderen. In 1926 vormde hij een kinderorkest bestaande uit studenten van zijn conservatorium. Sommigen van hen sloten zich later bij hem aan.
Toen in 1930 verschillende radiostations in Buenos Aires hun studio’s naar de theaters verhuisden waar gevarieerde, aantrekkelijke shows werden aangeboden, veroorzaakte dit het begin van de teloorgang van radioartiesten. José García besefte het voorbijgaande succes van dergelijke shows en besloot een tango-orkest samen te stellen met enthousiaste jongens.
Om het orkest uniform te kleden kochten zij goedkope, grijze, flanellen pakken. Het publiek verwelkomde deze groep kinderen hartelijk en noemde ze vanwege de kleur van de pakken ‘los grises’ (de grijzen). Garcia zette er ‘zorros’(vossen) voor, vandaar de naam José Garcia y sus Zorros Grises, met de tango Zorro gris van Rafael Tuegols, die als introductie werd gespeeld, maar nooit werd opgenomen.
José speelde aanvankelijk viool, maar later dirigeerde hij alleen maar. Het orkest was gedisciplineerd en goed op elkaar ingespeeld. Eind jaren ’30 daagde zij de beste orkesten uit, een tijd dat al die orkesten zichzelf vernieuwden. Het orkest Zorros Grises behoorde tot de ritmische groepen, met een goed gemarkeerde beat, maar speelde ook andere, vrolijke, dansbare stijlen, zoals corridos, rhumbas, boleros, marsen, enz.
De belangrijkste optredens van het gezelschap waren in de tearooms en op de carnavalsballen van de grote sportclubs en kregen veel bijval. Het heeft altijd de gepolijste stijl behouden. Na zijn debuut op Radio Porteña werd hij aangenomen als exclusief artiest bij Radio Belgrano.
Zanger Alfredo Rojas voegde zich bij hen in 1942. Hij had een uitstekende, prettige en krachtige stem met perfecte nuances. In hetzelfde jaar werd een contract afgesloten bij Odeon, de eerste opname werd Fea.
De grootste populariteit bereikte het orkest in 1943. Tot 1945 werden 40 nummers opgenomen, verreweg de meesten gezongen door Rojas. Enkele bekende nummers van de 28 die Garcia schreef waren Esta noche de luna en de tangowals María Triniá.
Als leider van een van de beste tango-orkesten, wat artistieke kwaliteit betreft, trok hij zich in 1950 terug en werd ten onrechte vergeten. In Colombia en Chile bleef hij bekender.