Lees meer over Florindo Sassone
Geboren in de buurt van Liniers, aan de westkant van de stad Buenos Aires, volgde hij de opleiding oude muziek en studeerde hij af als vioolleraar.
In 1931 zette hij een grote stap door zich als violist aan te sluiten bij het orkest van Firpo, maar bij Fresedo zou Sassone zijn manier vinden om de tango te voelen. Dat zou hem voor altijd markeren.
Beetje bij beetje vormde hij een eigen stijl, een mix van Fresedo en Di Sarli, en bereikte iets dat helemaal van Florindo Sassone was.
Hij cultiveerde een soort tango met een sterke voorkeur voor de zuiverheid en helderheid van de melodische lijn, gekaderd binnen een helder spel van klankbronnen, altijd aangenaam en met een zorgvuldig gepolijst ontwerp. Vaak kunnen we enkele toevoegingen ontdekken van verfraaide boventonen, modern afgewisseld, enigszins vreemd aan de orthodoxe traditionele structuur van tango-orkesten.
De solisten traden nooit op de voorgrond, maar hij benadrukte wel een gevarieerde scala aan effecten en nuances van de verschillende instrumentale delen.
Florindo stelde in 1935 zijn eerste orkest samen met als zanger Alberto Amor. Hij debuteerde 1936 op Radio Belgrano, speelde later op Radio el Mundo, waar hij ‘s middags een show had met een groot orkest met onder meer percussie, harp en andere exotische instrumenten.
In 1940 trok hij zich terug uit zijn activiteiten om zich aan persoonlijke zaken te wijden. Maar in 1947 bracht hij zijn orkest weer bij elkaar en keerde met succes terug naar de radio en begon te concurreren met de grote namen.
Hij keerde terug naar de belangrijkste balzalen van Buenos Aires. Belangrijk hierbij was zanger Jorge Casal, die zijn omgeving verraste met de schittering van zijn stem en zijn goed gecontroleerde dynamiek. Een orkest moest in die tijd een tweede zanger hebben, met opnieuw een goede keus, huurde hij Roberto Chanel in.
De jaren gingen voorbij, de televisie was al geconsolideerd en Florindo was een van de eerste dirigenten die voor de tv-camera’s verschenen. In 1960 had hij zelfs een programma waarin hij de hoofdrol speelde.
In 1962 werd het orkest opnieuw samengesteld, in 1966 reisde hij naar Japan voor een maandenlange tournee. In de jaren ’70 keerde hij terug naar Japen en trad hij ook op in Colombia en Venezuela.
Florindo Sassone heeft als componist geen uitmuntend oeuvre nagelaten, maar een succesvol nummer is wel de milonga Baldosa floja (loszittende stoeptegel).